عید
سیزده بدر
ماه رمضون و افطاریا
شب یلدا
همه ی اینا برای من شروع یه کابوسه
از چند وقت قبلش مامان شروع میکنه به غر زدن راجع به خاندان پدری...
و اینکه از هیچکدومشون خوشش نمیاد و چشم دیدن هیچکدومو نداره
و اینکه دلش میخواد خونه بمونه
حوصله بیرون رفتن نداره
کاش میشد خودمون 4 تا فقط باهم می بودیم
و.....
و برعکس مامان
من دلم میخواد تو این شبا
حتی اگه چشم دیدن کسی و توی فامیل ندارم
بازم برم توی جمع خانواده و ...
کلی از بین یه عالمه آدم بودن کیف کنم
واقعا اونی ک این رسمارو ابداع کرده به این فکر نکرده بوده با این مشکلا چیکار باید کرد؟؟
مثلا خودش با زنش دعواش نمیشده ک با فامیل خودشون باشن یا فامیل زنش؟؟؟
